प्रयास

तिमी मेरो आदत भएकी छौं या म तिम्रो आदतमा छु खै कस्तो यो अनौठो र अद्भुत म तिम्रो तागतमा छु मन बारम्बार घायल हुन्छ तिम्रो कारण तैपनि म यस्तो मिठो आहतमा छु अजीव लाग्छ आफैप्रति यी दिनहरू हेर्दा खै म कस्तो तिम्रो चाहतमा छु। नदेख्दा तिम्लाई खै कस्तो हो यो बेचैनी भेटेपछि अहो कसरी म यस्तो राहत छु।

सधैंजसो तिम्रो, त्यो घरको ढोका, कति म धाई राखौं बुझ्छेउ भन्ने, आशमा त्यो आँगन, कति म आई राखौ। नहेरौ भन्छु तिम्लाई, मेरा यी नयनहरु, तिमीतिरै अडिन्छन् तिम्लाई पाउँदिन, भन्दाभन्दै तिम्रोपछि, कति म लाइ राखौ। सोच्छु कहिलेकाहीँ त, अब अति भो, बोल्दिन तिमीसंग म मनलाई सम्झाउन, नसकी भन हरेस, कति म खाई राखौं। तिम्रो सामु यी, शब्दहरू नी निरिह बन्छन्, थाहा छ मलाई तानिन्छेउकी धुनमा, यो विरहको गीत, कति म गाई राखौ।

जिन्दगीका धेरै आवरण देखिए, कतिमा गाता फेरिए कतिमा नाता फेरिए आवरणभित्रका ति पृष्ठहरु कति छिट्टै फर्किए कति नहेरी तर्किए कति पानामा आँखाहरु कतिचोटी कतिमा बारम्बार अडिए कतिमा वारपार टाढिए स्वादअनुसारका विधाहरूमा पाठक कति कवितामा रोकिए कति विविधतामा दोहोरिए कति लेखमा देखिए कति लेखामा जोखिए कति कथामा बाँधिए कति व्यथामा बाँडिए तर अहँ सिलसिला केही गरी रोकिएन पानाहरू थपिँदै गए पल्टिँदै गए रोकिदै गए दोहोरिदै गए ग्राहकका चाहानासँगै बहाना सँगै मन रमाएसंगै अझै भनौं समयसँगै।